Slecht nieuws voor Sjonnie?
Zo, jasje, dasje, tasje en Sjonnie kan naar kantoor. Het is niet zo ver van huis naar de zaak maar bij de oprit naar de snelweg staat hij al in de file en hij zal zoals altijd 40 minuten onderweg zijn over een stukje van 10 minuten. Nou ja, even de muziek wat harder en fluimen spuiend zingt hij, of zij even voor hem heeft. Smaak is hem altijd vreemd geweest. Het is nu ver in het jaar 2000 en nog steeds heeft hij een dun snorretje als een potloodstreepje onder zijn neus. Ooit heeft iemand hem verteld dat hij er leuk uitzag met zo'n typisch Frans snorretje. Helaas was dat lang geleden toen zijn buikje nog niet over zijn riem hing, zijn krulletjes nog niet uitgedund of grijs waren en oogjes niet vochtig van overmatig drankgebruik. Naadloos laat hij de tekst van het stukje muziek overlopen in lalalalalaaaaaaaaaaaaa, en trommelt met zijn handen op het stuur. Dit in de veronderstelling dat het ook het ritme van de muziek is. Na 35 minuten bereikt hij de zaak. De 5 minuten die hij eerder is kan hij mooi gebruiken om wat bij de koffie automaat rond te hangen en te wachten op Ingrid. Sinds zij op de afdeling is komen werken houden de mannen hun buikje in is het testosteron-niveau aanzienlijk gestegen.
Als hij de lift uitstapt op zijn verdieping ziet hij dat zijn al aanwezige collega's hun PC's nog niet hebben opgestart maar aan de koffietafel iets bestuderen.. "Mogge" roept Sjonnie joviaal als altijd. "ATVeetje jongens?" gooit hij er gevat als altijd gelijk uit. "Hou effe je muil man, we mogen niet aan het werk" zegt Hein.
Hein is nooit zo gesteld geweest op Sjonnie. Hein vind Sjonnie te glad, onbetrouwbaar, laf. Ook het feit dat Sjonnie altijd naar boven likt en naar beneden trapt wekt bij Hein wat wrevel op. Eigenlijk zou hij Sjonnie het liefst met zijn kop door het bureau rammen, maar dat mag nou eenmaal niet. Zeker niet als je bij de afdeling ziektewetuitkeringen zit van een verzekeringsmaatschappij.
Sjonnie pakt het A4tje wat zijn collega's bestuderen en leest:
Geachte collega's,
Hedenochtend zal in de grote kantine op de 20e etage een bespreking plaatsvinden. Daar uw aller aanwezigheid is gewenst dient u niet uw werkzaamheden aan te vatten maar om uiterlijk 09:30 uur op genoemde locatie aanwezig te zijn.
De directie.
"Weet iemand van jullie waar dit over gaat?" vraagt Sjonnie. "Ja natuurlijk" zegt Hein. "Veertien dagen geleden is er een aandeelhoudersvergadering geweest en daar waren ze niet echt blij. Grote kans dat we moeten bezuinigen."
"Lijkt me sterk" oppert een ander. "We hebben miljoenen winst gemaakt in het eerste kwartaal alleen al".
Sjonnie voelt zich wat licht in het hoofd worden en gaat zitten op de hem aangeboden stoel. Godverdegodver denkt hij. Twee kinderen, koophuis met te hoge hypotheek, mijn wijf heeft een gat in der hand, er moet een nieuwe wagen komen, KUT! Ach, zo'n vaart zal het niet lopen, eerst maar eens luisteren wat ze te zeggen hebben. Misschien krijgen we juist wel te horen dat we zo goed gewerkt hebben dat we een bonus krijgen.
Als dat zo is zeg ik thuis niets! Die poen is voor mij! Zogenaamd op een zakenreis en dan even helemaal alleen de bloemetjes buiten zetten. YES! Misschien kan ik Ingrid wel overhalen om mee te gaan denkt hij terwijl er kleine zweetdruppeltjes op zijn snorretje beginnen te parelen. Ook zijn voorhoofd is al niet meer geheel droog. Hein vraagt "alles goed Sjonnie? Je ziet zo bleek joh. Jij zit toch geramd man. Als jij het bedrijf zoveel bespaart als je zegt dan krijgen we allemaal opslag".
Maar Sjonnie luistert al niet meer als hij wegzweet met de als puppy's vechtende billen van Ingrid op zijn netvlies.
Wordt vervolgd
