zaterdag 30 april 2011

Sjonnie en de reintegratiebiznizz 1

Sjonnie geeft een klap op de wekker die volgens de planning op tijd maar voor het gevoel te vroeg afloopt. Hij laat een fikse scheet en draait zich nog eens om. Alles doet hem zeer en hij weet dat hij gisterenavond weer te veel gedronken heeft. En dat op woensdagavond. Steeds vaker grijpt hij naar de fles en verdedigt deze met hand en tand als zijn vrouw hem terug wil zetten in de drankkast. Vroeger was deze kast nog slechts een plankje in een wandmeubel. Hier lagen, met de hals wat omhoog, een paar mooie wijnen, althans dat vond Sjonnie. Een paar franse wijntjes en wat experimenteel spul uit Australie. Inmiddels heeft Sjonnie de trapkast omgebouwd. Geholpen door halogeenspots kan hij nu kiezen uit diverse wodka's, jenevers en alles waar verder ook maar alcohol in zit.
Zijn vrouw wacht ondertussen tot Sjonnie het bed verlaat zodat zij lekker schuin overdwars in het niet al te grote tweepersoonsbed kan gaan liggen. Om zijn opstaan te bespoedigen is een forse knie tegen zijn achterste vandaag al weer genoeg.
Sjonnie stond vroeger altijd gelijk na het aflopen van de wekker al naast zijn bed. Tevreden na een goede nachtrust als gevolg van een nog betere vrijpartij, keek hij dan nog even naar zijn mooie jonge vrouw die nog een uurtje kon blijven liggen.
Tegenwoordig gaat het wat moeizamer.
Zijn werk bij een grote verzekeringsmaatschappij hangt hem de keel uit - en dat is een understatement- en als hij nog eens omkijkt naar zijn vrouw is hij eigenlijk blij dat de antidepressiva die hij gebruikt zijn potentie ondermijnen.
Hij laat nogmaals een flinke scheet en besluit om verdere schade te voorkomen naar het toilet te gaan.
Op blote voeten schuifelt hij over het koude linoleum naar het toilet met zijn nog koudere stenen op de vloer.
Met één hand tegen de muur steunend wurmt hij zich uit zijn ietwat vochtige pyamabroek en gaat vervolgens kreunend op de pot zitten. Als zijn hoofd in zijn handen rust laat hij zich even lekker gaan en laat alles lopen, zelfs een traantje.
Als die klotewagen nou maar in één keer start denkt hij als hij zijn achterste probeert schoon te vegen. Dat ding vertoont nou al 14 dagen kuren en er is even geen geld om hem na te laten kijken. Afgelopen zaterdag had hij zelf nog onder de motorkap gekeken en met een tang en een schroevendraaier wat technische maneuvres verricht. Niet dat hij wist wat hij deed, maar de buurvrouw van nummer 48 stond vanuit haar slaapkameraam naar buiten te kijken en Sjonnie hoopte een beetje indruk op haar te maken. Ondanks dat zij 20 jaar jonger was en haar man fitnessleraar wilde het bij Sjonnie niet echt doordringen dat hij weinig tot geen kans maakte bij deze atletisch gebouwde D-cup.
Wild met zijn gereedschap onder de motorkap zwaaiend raakte hij iets aan, waarvan hij nu nog niet weet wat het was, maar dat hem in ieder geval een stroomstoot gaf dat hij overeind vloog en zijn hoofd tegen de motorkap stootte. De klap was bijna net zo ver te horen als zijn gevloek, bijna. Sjonnie zag nog net de buurvrouw de gordijnen zachtjes schokkend dichttrekken.
Na het hard dichtslaan van de motorkap startte dat ouwe kreng in ieder geval gelijk. En als hij nu even hapert opent Sjonnie de kap en smijt hem vervolgens weer dicht. Om vervolgens, zijn handen ineenwrijvend, om zich heen te kijken of iemand wel gezien heeft hoe handig hij is met auto's.
Nou, nog even douchen, bakkie oploskoffie en een harde boterham van eergisteren opeten en dan naar het werk.


Wordt vervolgd